A l’alerta sanitària que ha generat el coronavirus s’hi ha de sumar una alerta racista. En els darrers dies han proliferat les denúncies a través de les xarxes socials de casos de xenofòbia vers la comunitat asiàtica. A Twitter i Instagram s’ha estès l’etiqueta #nosoyunvirus i la seva versió anglesa, #imnotavirus, per donar-hi visibilitat.

 

View this post on Instagram

 

I AM NOT A VIRUS. Hoy @amaracaruncho me invitó a desfilar para @coconutscankill en Madrid Fashion Week. El debate en torno al virus está teniendo connotaciones raciales que afectan a la comunidad racializada asiática y quise aprovechar esta ocasión para mandar todo mi apoyo a aquelles hermanes que sufren racismo debido a ello. Otres activistas como el colectivo @liwaiai @catarsiabcn o @gazpachoagridulce @susanayuan @afrofeminas @sosracismomad están tratando el tema. Si algune ha sufrido racismo/discriminación de cualquier tipo debido a esto, por favor poneos en contacto con estos colectivos o mandándome un mensaje privado. (por favor que le fotógrafe se ponga en contacto conmigo para etiquetarles. Une de elles es @krys_pasiecznik_photo y la otra la encontré en la cuenta de instagram de @mbfwmadrid)

A post shared by 🐉Chenta Tsai🐉 (@putochinomaricon) on

 

View this post on Instagram

 

Coronavirus o xenofovirus Estos días me han enviado muchas noticias y publicaciones sobre como el coronavirus ha desatado xenofobia y discriminación contra la población china en distintos países del mundo: niños que han sido acosados en la escuela, noticias y programas con lenguaje sinofóbico, altercados en transportes públicos, negación de entrada a bares y restaurantes…etc Paranoia nivel altísimo, sí. (Os doy un dato, la gripe estacional tiene más mortandad que el coronavirus) Afortunadamente, yo ni tengo el coronavirus (todavía, que luego, quién sabe, y yo soy extremadamente hipocondríaca) ni he sufrido ninguna agresión racista (todavía, que luego, quién sabe). Os contaré mis recuerdos sobre el brote de SARS en el 2002. Tenía 13 años más o menos. Recuerdo que de repente no venía nadie a comer al restaurante chino familiar y que mi madre puso carteles en la puerta sobre la procedencia de alimentos: La carne que servimos en el restaurante es de mercados locales. Luego, el tiempo fue pasando y poco a poco, la gente se fue olvidando y volviendo a comer. Lo mismo pasó con las vacas locas. Y la gripe A… Sí, nos dejamos llevar por el miedo. Y yo puedo entender la alarma por una tos o una fiebre. Pero el resto… no. Que haya personas que utilicen ese “miedo” para deshumanizar. Como si ese miedo les diera legitimidad para desatar la xeno(sino)fobia, el racismo y la discriminación. Y me pregunto ¿hasta donde vamos a llegar?. Tenemos ejemplos históricos de hacia dónde nos ha llevado la extrema deshumanización, y OH, SPOILER: a nada bueno. En serio, vamos a calmarnos, porque si por tener miedo, perdemos nuestra humanidad, ¿qué nos queda?. Es momento de ser solidarios y aliados, no verdugos. #stopchineseshaming #nosoyunvirus Gracias a ALIADES por participar!!

A post shared by Quan Zhou (@gazpachoagridulce) on

 


Fins i tot aquest dimarts l’ambaixada xinesa a Espanya ha fet una crida a la calma i ha demanat no deixar-se emportar pel racisme: “L’enemic és el virus, no pas els xinesos”, ha dit en una compareixença Yao Fei, ambaixador en funcions, que ha demanat no discriminar els ciutadans xinesos o asiàtics per aquesta qüestió. Segons Yao Fei, l’ambaixada ha rebut “queixes d’alguns ciutadans xinesos”, tot i que les ha qualificat de “casos aïllats”.

Menys clients als restaurants

A Barcelona, membres de la comunitat xinesa destaquen que l’alarma creada per la malaltia pot ser la causa que explica per què els restaurants s’han buidat els darrers dies. Sobretot, perquè els mateixos xinesos prefereixen no anar-hi: “Últimament han vingut espanyols i turistes, però pocs xinesos”, explica Rongning Zhu, cambrer del Hotpot de Sichuan. Per ell, l’explicació és que el virus ha generat “desconfiança” i els clients xinesos no volen menjar en un lloc tancat perquè “no saben si els altres poden venir del país”.

Hi coincideix David Pan, que regenta una farmàcia al Fort Pienc que ja fa dies que ha esgotat les mascaretes. “Els compatriotes vigilen si han viatjat a la Xina i intenten mantenir la distància”, tot i que creu que encara són una minoria els qui tenen “por o preocupació”.

Quarantena extraoficial

A això s’hi sumen els consells difosos a través d’aplicacions de missatgeria o vídeos amb recomanacions extraoficials per als qui tornen de la Xina. Ho adverteix l’associació cultural madrilenya Liwaiai, que a través del seu compte d’Instagram denuncia que darrerament corren missatges entre la comunitat xinesa que demanen “fer quarantena durant 14 dies —el temps d’incubació del virus— tancat en una habitació”, unes indicacions que en cap cas provenen d’organismes oficials a l’Estat espanyol, que de moment fan una crida a la calma, també per al Mobile World Congress.

Rongning Zhu també ha rebut algun d’aquests missatges, en el seu cas a través de vídeos que circulen entre amics, però intenta no fer-ne cas i calmar-se.